Nederland vakantieland: op reis

Steeds meer mensen kiezen ervoor om hun vakantieverblijf te boeken bij een particuliere verhuurder. Door in het huis van een ‘local’ te verblijven ervaar je als toerist toch op een andere manier de stad die je bezoekt. Zo luidt althans de slogan van populaire verhuurbemiddelingssite Airbnb. In veel steden zorgt deze vorm van vakantieverhuur er echter voor dat woningen veranderen in hotels. Door de aanwezigheid van grote aantallen toeristen verdwijnt de sociale cohesie in een wijk. Steeds minder mensen gaan naar de plaatselijke bakker en bloemenzaak. Bovendien kunnen luidruchtig feestende logees heel wat overlast veroorzaken in een normaal gesproken rustige woonwijk.
Om te zorgen voor een goed evenwicht tussen de voor- en nadelen is vakantieverhuur dan ook inmiddels op veel plekken gereguleerd. Deze regelingen kunnen ook gevolgen hebben voor jou als toerist. Niet alleen kan het zijn dat je (ongewild) bijdraagt aan een illegale activiteit, je kan bijvoorbeeld ook midden in je vakantie op straat komen te staan als een illegaal hotel ontruimd wordt. In deze blog gaan we daarom in op de regels die gelden in de steden Berlijn en Londen.

Berlijn

In Berlijn is de verhuur van een gehele woning in beginsel verboden. Vakantieverhuur is alleen toegestaan als je in het bezit bent van een vergunning. Verhuurders die zich niet aan deze vergunningsplicht houden, riskeren een boete die kan oplopen tot € 100.000,-. De Berlijnse verhuurders hebben twee jaar de tijd gekregen om deze vergunning aan te vragen, maar op het moment van inwerkingtreding van de wet vorig jaar mei waren er nog maar ruim 6.000 vergunningen uitgegeven tegenover bijna 17.000 actieve vakantieverhuur-accounts. Zonder vergunning is het wel mogelijk om een gedeelte van een woning te verhuren terwijl de rest van de woning permanent bewoond wordt. De stad Berlijn hanteert hiervoor de zogenaamde 50%-regel. Dit betekent dat de eigenaar aantoonbaar minimaal de helft van de woning nog steeds zelf in gebruik moet hebben. Het verhuren van een kamer aan mensen die tijdelijk in Berlijn gaan wonen is ook nog steeds toegestaan, maar deze huurders moeten het huis dan wel minimaal twee maanden huren (in Amsterdam is dit zes maanden).

Londen

De regelgeving in Londen is in vergelijking met Berlijn (en Amsterdam) juist erg soepel. Om een huis te verhuren aan toeristen is in Londen – in tegenstelling tot de regelgeving zoals deze gold voor mei 2015 – geen vergunning meer nodig. Pas als de woning voor meer dan 90 dagen wordt verhuurd aan toeristen wordt dit gezien als wijziging van het gebruik van ‘wonen’ in ‘commercieel’.

Airbnb houdt sinds 1 januari 2017 deze 90 dagen grens bij. Na het bereiken van de 90 verhuurdagen wordt het account bevroren tot het nieuwe kalenderjaar. Om vakantieverhuur het gehele jaar rond mogelijk te maken moet om een bestemmingswijziging gevraagd worden bij het lokale bestuur. Het is echter ook mogelijk dat lokale autoriteiten wijken en/of buurten hebben aangewezen waarin voor vakantieverhuur altijd een bestemmingswijziging nodig is. Aan het verhuren van een gedeelte van een woning die tevens permanent bewoond wordt, lijken geen beperkingen verbonden te zijn en dat is wel voor het gehele jaar toegestaan.

Marjet van Bezooijen is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied bestuursrecht.

Vragen?