DNR 2005: hoe ver gaat de aansprakelijkheid van de architect?

De Nieuwe Regeling 2005 (DNR 2005), opgesteld door de BNA en de ONRI ter vervanging van de SR 1997 en de RVOI 2001, bevat een eenduidige, beknopte en transparante regeling voor de verhouding opdrachtgever en ontwerpende partijen. Toepassing ervan verdient aanbeveling. Onverkorte toepassing ervan kan echter voor architecten vervelende consequenties hebben.

Lees ook: De Nieuwe Regeling 2011 (DNR 2011)

In artikel 11, lid 4 van de DNR 2005 is namelijk bepaald dat de architect rekening houdt met de voor de opdracht van belang zijnde publiek- en privaatrechtelijke regelingen, waarvan het bestaan van algemene bekendheid onder architecten mag worden verondersteld. Dat is logisch: zonder kennis van regelgeving kan niet geadviseerd worden. Daardoor is de invloed van regelgeving op het dagelijkse doen en laten te groot geworden.

Volgens de toelichting op deze bepaling betekent dit echter niet dat bij iedere opdracht van de architect wordt verwacht dat hij alle regelgeving paraat heeft. De toelichting geeft vervolgens echter een voorbeeld waaruit het tegendeel volgt.

Het voorbeeld luidt als volgt: in ziekenhuizen wordt gewerkt met radioactieve stoffen, die op een gegeven ogenblik afvalstoffen worden en op de een of andere manier opgeslagen dienen te worden alvorens ze uit het ziekenhuis afgevoerd worden. De opslag van de radioactieve stoffen in de verschillende stadia is onderworpen aan regelgeving.

De toelichting zegt dan dat van een bij het ziekenhuis betrokken ontwerper niet wordt verwacht dat hij deze regelingen inhoudelijk kent, maar wel dat hij van het bestaan weet. Hij wordt dan ook geacht kennis te nemen van deze regelgeving opdat hij de opdrachtgever juist en voldoende kan informeren. Hij zal, aangesproken bijvoorbeeld omdat hij geen voorzieningen trof, geen verweer kunnen ontlenen aan de stelling dat hij nimmer een ziekenhuis ontwierp of aan de stelling dat deze regelgeving niet van algemene bekendheid is onder adviseurs, aldus de toelichting.

Op deze wijze wordt in drie stappen alsnog tot de conclusie gekomen dat de architect volgens de DNR 2005 volledig inhoudelijk op de hoogte dient te zijn van alle toepasselijke regelgeving. Immers, ten eerste moet hij van het bestaan van de regelingen weten, ten tweede moet hij daarvan kennis nemen en ten derde moet hij de opdrachtgever juist en voldoende informeren.

Het komt nogal eens voor dat later in de ontwerpfase aanpassingen nodig zijn tengevolge van publiekrechtelijke voorschriften. Gezien de toelichting op artikel 11, lid 4 dreigen de nadelige gevolgen hiervan voor de architect te komen indien dit artikel onverkort van toepassing zou blijven. Het verdient daarom aanbeveling dat een architect bij het aanvaarden van een opdracht de regelingen waarmee hij rekening zal houden met name noemt. Dit zou kunnen door de aanhef van artikel 5 van de basisopdracht als volgt aan te passen: "In afwijking van artikel 11, lid 4 DNR houdt architect uitsluitend rekening met de volgende wettelijke regelingen: …"

Vragen?