Wet luchtkwaliteit goedgekeurd

Op 24 oktober 2006 heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel voor de Wet lucht-kwaliteit goedgekeurd. Deze Wet luchtkwaliteit zal een wijziging van de Wet milieubeheer inhouden; het Besluit luchtkwaliteit 2005 wordt dan ingetrokken. Eerst zal echter ook de Eerste Kamer het wetsvoorstel nog moeten goedkeuren.

Zoals wij in eerdere bijdragen al bespraken beoogt de wetgever met het wetsvoorstel een flexibelere interpretatie van de Europese kaderrichtlijn luchtkwaliteit en de vier dochterrichtlijnen. De normen uit het oude Besluit luchtkwaliteit 2001 werden door de Afdeling bestuursrechtspraak zodanig geïnterpreteerd dat bouwprojecten werden stilgelegd, bestemmingsplannen werden afgekeurd en vergunningverlening en infrastructurele werken werden stopgezet. De Minister achtte dit uit maatschappelijk en economisch oogpunt niet wenselijk en introduceerde het Besluit Luchtkwaliteit 2005. Dit besluit maakte nieuwe ontwikkelingen wel mogelijk, ook op locaties waar de norm wordt overschreden, wanneer de luchtkwaliteit daardoor verbetert of tenminste gelijk blijft. Wanneer de luchtkwaliteit ten gevolge van een project in beperkte mate achteruit gaat, dient daar een verbetering van de luchtkwa-liteit tegenover te staan, zodat de luchtkwaliteit per saldo verbetert. En bij de beoordeling van de luchtkwaliteit voor fijn stof worden deeltjes die van nature in de lucht voorkomen, en niet schadelijk zijn voor de gezondheid voor de mens, niet betrokken.

Het goedgekeurde wetsvoorstel borduurt voort op het Besluit luchtkwaliteit 2005 en biedt nieuwe mogelijkheden om voorzieningen, ondanks overschrijding van de Europese grenswaarden, toch doorgang te kunnen laten vinden. In het voorstel is bijvoorbeeld het begrip “in betekenende mate” geïntroduceerd. Wanneer aange-toond wordt dat een project beneden de grens voor “in betekenende mate” (dit zal in een AMVB worden uitgewerkt en zal naar verwachting 3% van de norm bedragen) bijdraagt aan de heersende concentratie van stof, kan verdere toetsing voor wat de luchtkwaliteit betreft achterwege blijven en kan het project uitgevoerd worden.

In het advies van de Raad van State van 1 juni jl. is forse kritiek geuit op het wetsvoorstel. Vooruitlopend op het aparte advies van de Raad van State over de AMVB ter uitwerking van het begrip “in betekenende mate” heeft de Raad van State al aangegeven dat individuele projecten in meerdere of mindere mate effect hebben op het bereiken van luchtkwaliteitdoelen en dat het uit het oogpunt van een effectief luchtkwaliteitbeheer niet verdedigbaar lijkt te zijn om een individuele toets van de effecten van een individueel project op het bereiken van de luchtkwaliteitdoelen achterwege te laten.
Ook ten aanzien van het salderen is er de nodige kritiek op het wetsvoorstel. Saldering tussen zones en agglomeraties is volgens de Raad van State niet mogelijk en bij saldering binnen zones en agglomeraties dienen tegenover een verslechtering voldoende verbeteringen te bestaan. Daarnaast besteedde de Raad van State aandacht aan de wijze van aanwijzing van de zones en agglomeraties.

Het wetvoorstel is naar aanleiding van de kritiek van de Raad van State niet wezenlijk gewijzigd. De vraag blijft dus of het door de Tweede Kamer goedgekeurde wetsvoorstel wel voldoet aan de Europese regelgeving.

Annejet Lamme is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied handel- en ondernemingsrecht.

Vragen?