Quirine den Hollander

Maja Bolè, 21 december 2006

Stork, the story continues…

Er kan weer een nieuwe episode toegevoegd worden aan het conflict tussen Stork en twee van haar aandeelhouders, de hedge funds Centaurus en Paulson. Over dit conflict schreven wij al enige malen eerder.

De onafhankelijke Stichting Stork, de beschermingsconstructie van Stork tegen vijandige overnames, heeft namelijk bekend gemaakt dat zij gebruik zal maken van haar recht om aandelen op te eisen. Zij heeft aangekondigd voor 30 miljoen euro cumulatief preferente aandelen te zullen kopen. “Cumulatief preferente aandelen” zijn aandelen die de aandeelhouder een dubbel (cumulatief) voordeel bieden. Ten eerste geven deze aandelen recht op een winstuitkering vóórdat enige uitkering aan de gewone aandeelhouder wordt gedaan. Daarnaast geven de cumulatief preferente aandelen recht op een winstuitkering die in voorafgaande jaren door gebrek aan winst niet kon worden uitgekeerd.
In de situatie van Stork gaat het niet zozeer om de dividendvoordelen die aan de cumulatief preferente aandelen verbonden zijn, als wel om de aantallen aandelen. Door deze omvangrijke aankoop krijgt de stichting bijna 50 % van de stemrechten en verwatert het stemrecht van de hedge funds tot ongeveer 15 %. Er wordt op deze manier een zogenaamde beschermingswal opgeworpen: de hedge funds verliezen hun meerderheidsbelang in de aandeelhoudersvergadering en kunnen geen besluiten meer “doordrukken” – zoals het ontslaan van de Raad van Commissarissen. Dit is overigens slechts een tijdelijke constructie, want de stichting moet de aandelen over enige tijd wel weer inleveren.

De stichting wil Stork op deze manier beschermen tegen activistische aandeelhouders, die een situatie hebben doen ontstaan waarin “de ontwikkeling, onafhankelijkheid en het voortbestaan van Stork N.V. en de met haar verbonden ondernemingen ernstig bedreigd worden” – aldus de stichting.

Volgens de hedge funds maakt de stichting hiermee echter misbruik van haar bevoegdheden en wil de stichting hiermee de plannen tot het opknippen van het concern (zie hiervoor onze eerdere bijdrage) van de hedge funds dwarsbomen. Het recht om de aandelen te kopen zou volgens de hedge funds alleen gebruikt mogen worden om een (vijandige) overname te voorkomen en daar is hier geen sprake van. De hedge funds beschouwen de huidige situatie als een intern conflict van Stork, en beroepen zich op hun rechten als aandeelhouders om zich te mogen bemoeien met de bedrijfsvoering van Stork. De Code Tabaksblat pleit immers voor een grotere invloed van de aandeelhouder. Maar Stork houdt kennelijk vast aan de klassieke verhoudingen binnen een vennootschap, waarin het bestuur het beleid bepaalt. Alleen al om deze reden is het conflict interessant: houdt de Code Tabaksblat ook in zwaar weer stand?

De verwachting is dat de hedge funds nu een procedure bij de Ondernemingskamer aanhangig zullen maken, zoals zij zelf vandaag ook aankondigden. Maar mogelijk wordt het conflict op de volgende aandeelhoudersvergadering alsnog opgelost zonder tussenkomst van de rechter. We houden u op de hoogte.

Quirine den Hollander en Maja Bolè zijn niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied vennootschapsrecht.

Vragen?