Gerechtshof verklaart Duisenberg regeling algemeen verbindend

Afgelopen vrijdag 25 januari 2007 heeft het Gerechtshof Amsterdam bepaald dat de Duisenberg-regeling algemeen verbindend zal zijn. Volgens het Gerechtshof is er, in de gegeven omstandigheden, geen reden om aan te nemen dat de in de Duisenberg-regeling opgenomen vergoedingen onredelijk (laag) zijn.

Het Gerechtshof lijkt tot uitgangspunt te nemen dat de effectenlease overeenkomsten geldig zijn. Ik trof in ieder geval geen expliciete overweging aan waarin het Gerechtshof ingaat op de stelling dat de effectenlease overeenkomsten nietig zouden zijn. De geldigheid van de overeenkomsten zou van belang kunnen zijn omdat bij een nietige overeenkomst in beginsel een verplichting bestaat om niet alleen de rente en koersverliezen te vergoeden, maar ook om alle inleg terug te betalen. Het Gerechtshof gaat echter wel in op de stelling van de beleggers dat de Duisenberg-regeling onvoldoende rekening houdt met de juridische positie van de beleggers, waarmee dus indirect het Gerechtshof ingaat op de stellingen omtrent nietigheid. Volgens de verweerders tegen de Duisenberg-regeling is de juridische positie van de beleggers zodanig sterk, dat een andere regeling had moeten worden getroffen. Volgens het gerechtshof is die juridische positie niet relevant omdat de Duisenberg-regeling een vaststellingsovereenkomst is. Bij verder procederen kan het inderdaad meevallen, maar het kan ook tegenvallen. En hoe de verdere procedures uitpakken, valt nog te bezien.

Verder neemt het Gerechtshof tot uitgangspunt dat Dexia onrechtmatig heeft gehandeld door onvoldoende duidelijk te waarschuwen voor de mogelijkheid dat koersverliezen zouden optreden. Ik vind dit een nogal gekunstelde redenering, die waarschijnlijk wordt verklaard doordat het Gerechtshof minimaal één onrechtmatig element moet benoemen dat in alle gevallen geldig is. Dat Dexia ook haar zorgplicht heeft geschonden door niet of nauwelijks onderzoek te doen naar de financiële status en behoeften van de beleggers, wordt niet besproken. Dat is dan ook een gegeven dat niet in alle gevallen kan worden toegepast, maar waarvoor nader onderzoek op basis van ieder individueel geval noodzakelijk is. Het Gerechtshof geeft duidelijk aan dat zij niet kan ingaan op individuele omstandigheden.

Hiermee raakt het Gerechtshof de kern. De Duisenberg-regeling is een vaststellingsovereenkomst die thans algemeen verbindend is verklaard. Dat betekent dat in beginsel iedere belegger die bij Dexia een effectenlease product heeft aangeschaft, gebonden is aan de Duisenberg-regeling. Als een belegger het resultaat van de Duisenberg-regeling onvoldoende vindt, moet hij een zogenaamde opt-out verklaring sturen. Deze verklaring moet worden gestuurd naar notaris mr. J.R.E. Kielstra, Lange Voorhout 24, 2514 EE te Den Haag. Een opt-out verklaring die aan een ander adres wordt gezonden, is ongeldig. De verklaring moet uiterlijk 31 juli 2007 zijn ontvangen door de notaris.

De rechtbank Amsterdam heeft onmiddellijk gereageerd op de uitspraak van het Gerechtshof. Volgens de rechtbank zullen alle lopende procedures worden beëindigd van individuen die geen opt-out verklaring zullen uitbrengen. Maar er zal ook een groot aantal procedures worden voortgezet omdat de betrokken belegger wel een opt-out verklaring uitbrengt. Om de te verwachten grote hoeveelheid zaken toch goed te kunnen afhandelen, heeft de rechtbank een nieuw effectenlease team opgericht. Desondanks verwacht de rechtbank Amsterdam dat zij nog drie tot vier jaar nodig heeft om de zaken af te handelen.

Wij zullen nu moeten afwachten wat de gevolgen zijn voor de diverse procedures die in den lande aanhangig zijn. De uistpraak van het Gerechtshof zou immers in theorie geen afbreuk mogen doen aan de rechtspositie van partijen. Maar of dat ook echt zo is, valt nog te bezien. In ieder geval is het voor Dexia, en de andere aanbieders van effectenlease overeenkomsten, nu erg aantrekkelijk geworden om bij de bepaling van de hoogte van de schade het argument te hanteren dat de Duisenberg-regeling algemeen wordt aanvaard en dat dus nooit meer kan worden verkregen dan is bepaald in die Duisenberg-regeling. Evenzeer zal het begrijpelijk zijn als de betrokken rechters bij de bepaling van de hoogte van de eventuele schade toch zich zullen richten naar de Duisenberg-regeling, al is het maar omdat zulks tijd bespaart. Daar staat echter tegenover dat het voor benadeelden nu makkelijker wordt om te bepalen op welke onderdelen zij zich moeten richten om een hogere schadevergoeding te krijgen. Het arrest van het Gerechtshof geeft daarvoor een aardig aanknopingspunt.

Jonathan Barth is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied handel- en ondernemingsrecht.

Vragen?