Eén ei is geen ei: nieuw splitsingsbeleid in Amsterdam

Voor het splitsen van een woongebouw in zelfstandige appartementsrechten, doorgaans met het oog op verkoop van de appartementen, is een vergunning nodig in die gevallen waarin een gemeente dat heeft bepaald. In het grootste gedeelte van de gemeente Amsterdam (grofweg alles wat binnen de ring is gelegen) is dat het geval. Een splitsingsvergunning is daar vereist voor alle gebouwen die dateren van voor 1940.

De plannen van de vorige regering tot huurliberalisering waren voor de gemeente reden haar beleid met betrekking tot splitsingen te bevriezen. Nu die plannen (voorlopig) niet door gaan, heeft de gemeente Amsterdam haar beleid met betrekking tot splitsingsvergunningen opnieuw bepaald.

Indien er in het te splitsen gebouw geen woningen zijn met een huurprijs beneden de huurtoeslaggrens (de vrije sector, huidige grens € 615,01) dan wordt desgevraagd een splitsingsvergunning verleend, mits het gebouw niet ligt in een stadsvernieuwingsgebied en het gebouw bouwkundig voldoet aan de eisen. Wat dat betreft verandert er praktisch niets. Wel is door de gemeente per 1 januari 2007 nader gedefinieerd wat onder “huurprijs” dient te worden verstaan. Dat is het laagste bedrag van ofwel de werkelijk betaalde huurprijs of de huurprijs die volgens het woningwaarderingstelsel maximaal is toegestaan.

Tevens is door de gemeente bepaald dat geen splitsingsvergunning vereist zal zijn indien sprake is van zodanig ingrijpende vernieuwbouw van een bestaand gebouw dat het gebouw, naar het oordeel van B&W, voldoet aan de nieuwbouweisen van het Bouwbesluit.

De crux zit in de gebouwen waar sprake is van woningen met een huurprijs beneden de huurtoeslaggrens. Daarvoor heeft de gemeente reeds in 2002 een quotum van 19.000 woningen vastgesteld voor de jaren tot en met 2006, welk quotum van jaar op jaar over de stadsdelen is verdeeld. In verband met de onzekerheid over het huurprijsbeleid van het rijk, is dat quotum de afgelopen jaren niet toegekend. De gemeente kondigt thans aan tot verdeling van het laatste restant te willen overgaan. En wel zo dat uitsluitend nog splitsingsvergunningen zullen kunnen worden verleend in de stadsdelen Westerpark (630), Zeeburg (554), Bos en Lommer (1224), De Baarsjes (1304) en Oost/Watergraafsmeer (1011). In de overige “gegoede” stadsdelen zullen geen splitsingsvergunningen voor sociale huurwoningen meer worden afgegeven.

De stadsdelen zullen binnen het hen toegewezen contigent hun eigen beleid bepalen, aan de hand van criteria zoals binnen welk gebied het gebouw is gelegen, of sprake is van (renovatie van een) een complex of samenvoeging van woningen. Doch in het algemeen geldt: wie het eerst komt die het eerst maalt.

De voorgenomen verdeling van het laatste contigent aan mogelijke splitsingsvergunningen door de gemeente staat nog open voor inspraak vanaf 12 februari a.s. De bedoeling van de gemeente is dat het nieuwe beleid per 1 september 2007 van kracht wordt. Mocht u nog over oud onroerend goed in de genoemde stadsdelen beschikken, dan is nu de tijd u te beraden over uw eventuele (verkoop)plannen, wilt u nog kunnen malen.

Charles Moons is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied bestuursrecht.

Vragen?