Hells Angels ook in Amsterdam niet verboden

De rechtbank Amsterdam heeft wederom bevestigd dat het niet zo eenvoudig is om een rechtspersoon te verbieden, ook niet als dat de Hells Angels zijn. In de bijdrage over de Chapter Harlingen had ik al geschreven dat OM en gemeente het afwijzen van de vordering voor een deel hadden te danken aan hun eigen inconsistente houding. Ook in de Amsterdamse uitspraak zijn vraagtekens te zetten bij de wijze waarop het OM de procedure heeft gevoerd.

De Amsterdamse procedure was bijvoorbeeld gericht tegen twee stichtingen. Het OM heeft echter geen procedure ingesteld tegen de (informele) vereniging Chapter Amsterdam. Het OM heeft kennelijk over het hoofd gezien dat stichtingen per definitie geen leden hebben. Een stichting is geen vereniging. De rechtbank geeft een behoorlijke sneer: “Hoewel onmiskenbaar een verband bestaat tussen de Stichting Amsterdam en het Chapter Amsterdam, zijn – nog daargelaten dat geen verbod van Chapter Amsterdam is verzocht – geen concrete feiten of omstandigheden gesteld waaruit kan volgen dat het Chapter en haar members zijn aan te merken als een met Stichting Amsterdam te vereenzelvigen (informele) vereniging.“

Het OM had nog aangevoerd dat de stichtingen worden gefinancierd met geld dat op criminele wijze zou zijn verkregen. Ook hier is de rechtbank resoluut: “Waar, wanneer, hoe en op welke wijze dat zou hebben plaatsgevonden is eenvoudigweg niet gesteld.” Het OM had ook aangevoerd dat er gelden werden verzameld ten behoeve van de rechtsbijstand van leden van de Hells Angels wereldwijd. De rechtbank merkt daarover op dat het inzamelen van gelden ten behoeve van rechtsbijstand van individuen niet in strijd is met de openbare orde, ongeacht of deze individuen zijn veroordeeld of waarvoor zij zijn veroordeeld. Deze overweging lijkt mij terecht. Het verkrijgen van rechtsbijstand is een van de meest fundamentele grondrechten en ik kan niet inzien waarom het inzamelen van gelden ten behoeve van die rechtsbijstand illegaal zou zijn. Integendeel. Er zijn vele stichtingen en verenigingen die niet anders doen, zoals het Clara Wichmann Proefprocessenfonds, de Amerikaanse ACLU en de Stichting Advocaten voor Advocaten.

Tot slot overweegt de rechtbank dat er wellicht andere middelen zijn om de aan de stichtingen te verwijten gedragingen (want die zijn er wel deglijk!) te bestrijden. In dat verband wordt met name gedacht aan het thans lopende grote strafrechtelijke onderzoek tegen de Hells Angels. Het is, zeker in dit stadium, te vroeg om te concluderen dat uitsluitend het ultieme middel van verbodenverklaring afdoende soelaas biedt.

Jonathan Barth is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied column.