BREIN vraagt (en krijgt!) recht tot gijzeling piraat

Een bijzondere uitspraak van de Rechtbank Amsterdam werd eergisteren gepubliceerd. De stichting BREIN en 123 producenten van beeld- en geluidsdragers hebben het recht gevraagd (en van de rechtbank verkregen) een recidiverende aanbieder van illegaal gekopieerde dvd’s, cd’s en videogames zonodig in gijzeling te nemen als hij nog een keer in de fout gaat. Dit betekent dat de betrokkene dan op last van BREIN c.s. zal kunnen worden opgesloten in een huis van bewaring. De kosten daarvan komen dan voor rekening van BREIN c.s., dat wel. (Zie voor die kosten het slot van deze bijdrage)

Blijkens de uitspraak gaat het om iemand die al drie keer was betrapt op de handel in illegale kopieën op diverse markten in Noord Holland. Twee keer had hij zijn handel bij BREIN ingeleverd en een zogenaamde Anti Piraterij Verklaring (APV) getekend, waarin hij verklaarde (op straffe van een boete van 500 euro) ermee op te zullen houden. De derde keer was dat voor BREIN c.s. niet meer voldoende: zij vorderden betaling van een schadevergoeding van 8.000 euro en een door de rechter op te leggen verbod. De sanctie op dat verbod zou moeten zijn: een dwangsom van 1.000 euro per illegale kopie die nog zou worden verhandeld, dan wel één dag gijzeling voor iedere dergelijke kopie (met een maximum van veertien per maand).

De rechtbank overweegt dat gijzeling slechts in aanmerking komt als uiterste middel om iemand tot naleving van een (civiel) vonnis te bewegen. Vanwege het feit dat de betrokkene al twee keer was “gepakt”, ook al twee keer een APV had getekend en toch weer werd aangetroffen terwijl de civiele procedure reeds tegen hem liep, vindt de rechtbank het hier toch op zijn plaats. Twee bijkomende omstandigheden: een persoonlijke brief van betrokkene aan de rechtbank, waarin hij had toegezegd met de handel in illegale kopieën te zullen ophouden, verzonden vóór de laatste betrapping. En de mededeling van betrokkene zelf dat hij onvermogend is (waardoor een dwangsom dus niet verhaald zou kunnen worden).
Toch is de rechtbank in zoverre mild, dat hij de gijzeling beperkt tot één dag voor iedere tien verhandelde illegale kopieën (met een maximum van 10 dagen per aantref-moment en van 50 dagen in totaal).

Hoogst uitzonderlijk, zo’n uitspraak, maar vermoedelijk wel effectief. Let wel: het gaat hier om een gewone, civiele procedure, die iemand dus toch in de gevangenis kan doen belanden. En dan niet op last van het Openbaar Ministerie, maar op vordering van een doodgewone stichting. Voor velen een afschrikwekkender lot dan het moeten betalen van een dwangsom waarvoor toch geen verhaal bestaat.

En wat kost dat nou, zo'n dagje laten gijzelen? Valt reuze mee. Het in 2001 gewijzigde Besluit Tarieven Burgerlijke Zaken bepaalt de kosten op elf euro dertig per dag…

Vragen?