Schadevergoeding wegens onterechte medische keuring

In een onlangs gepubliceerde uitspraak oordeelde de rechtbank Breda dat een schadevergoeding die aan een sollicitant werd toegekend omdat de sollicitant de baan is misgelopen door een onrechtmatige keuring, niet in de loonbelasting kan worden betrokken. De werkgever hoeft over een dergelijke schadevergoeding dan ook geen loonbelasting in te houden.

In bovengenoemde zaak ging het om een gemeente die overeenstemming had bereikt met betrokkene ten aanzien van zijn aanstelling als toezichthouder, mits hij door de medische keuring zou komen. Op basis van de uitslag van de keuring werd de sollicitant echter niet aangenomen. De sollicitant stelde dat de gemeente ten onrechte een keuring had laten verrichten, zodat deze keuring onrechtmatig was.

De werknemer had gelijk: een werkgever – en dat geldt voor zowel overheden als ondernemingen – mag alleen een medische keuring laten doen wanneer voor de functie bijzondere eisen op het punt van medische geschiktheid moeten worden gesteld, zoals bij zwaar fysiek werk of functies waarbij de veiligheid (van derden) in het geding is. Een keuring mag dan ook niet “zomaar” deel uit maken van een selectieprocedure om te beoordelen of een werknemer wel gezond is. Kan de werkgever zich dan helemaal niet weren tegen zieke sollicitanten? Jawel, op sollicitanten rust namelijk een mededelingsplicht. Wanneer een werknemer een kwaal of een ziekte verzwijgt waarvan hij wist of had behoren te weten dat de kwaal hem ongeschikt maakte voor de baan waarop hij solliciteerde dan verzetten de redelijkheid en billijkheid zich tegen een aanspraak op loon tijdens de ziekte. De werkgever hoeft in dat geval dus niet aan zijn loondoorbetalingsverplichting van twee jaar te voldoen.

In dit geval gaf de functie echter geen aanleiding tot een medische keuring. Nu de keuring onrechtmatig was, was ook het besluit van de gemeente om de sollicitant niet aan te nemen onrechtmatig. De gemeente besloot eieren voor haar geld te kiezen en kwam een schikking overeen met de sollicitant en betaalde hem een schadevergoeding. Over deze schadevergoeding hield de gemeente loonbelasting in. De sollicitant verzette zich hiertegen. In de hierop volgende rechtszaak besliste de rechter dat de schadevergoeding niet in de loonbelasting kon worden betrokken omdat er geen arbeidsovereenkomst tot stand was gekomen. De Wet op de Loonbelasting kent geen uitbreiding van het loonbegrip in die zin dat te derven loon in het geval een dienstbetrekking niet tot stand komt, kan worden belast. Overigens valt de schadevergoeding wel onder het begrip loon van de inkomstenbelasting. De werknemer dient derhalve (zoals altijd in dit land) wel belasting te betalen over de vergoeding.

Fleur Costa Baiôa is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?