Nogmaals: homoseksualiteit en discriminatie

Nederland is door Brussel op de vingers getikt vanwege de tekortschietende bescherming van homoseksuelen tegen discriminatie. Die is minder strikt – zo stelt Eurocommissaris Spidla van Sociale Zaken – dan Europese regels voorschrijven.

Is de wettelijke bescherming tegen discriminatie op grond van seksuele gerichtheid minder dan op andere gronden? Ja en nee. Nee, omdat de wet seksuele gerichtheid noemt als een van de verboden gronden van onderscheid, en die op één lijn zet met de andere gronden (ras, godsdienst enzovoorts). Ja, omdat in de parlementaire behandeling van de Wet Gelijke Behandeling juist over die discriminatiegrond vreemde dingen zijn gezegd door de regering. Het gaat om het “enkele feit-criterium”. Ik schreef daarover al eens in een eerdere blog.

Dat enkele feit-criterium houdt in dat iemand niet mag worden gediscrimineerd vanwege het enkele feit dat hij of zij homoseksueel is. Het venijn zit in de “omdraaiing”: het mag dus wél als er bijkomende omstandigheden zijn. Daarbij heeft men het dan vaak over “levensbeschouwing”. Bijvoorbeeld: de gehuwde staat van man en vrouw is de enige wenselijke vorm van samenleving. Als die beschouwing moet worden uitgedragen, kan homoseksualiteit een probleem zijn onder het enkele feit-criterium.

Het enkele feit-criterium wordt wel eens omschreven als “je mag het zijn, als je er maar niet voor uitkomt”. Dat is niet zo. Tot het wezen van homoseksualiteit hoort niet alleen de gerichtheid, maar het hebben van een relatie, en daarmee in de openbaarheid kunnen treden. Dat geldt temeer nu die relatie wettelijk gelijkgetrokken is door openstelling van het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht. Dat enkele feit omvat dus eigenlijk alle aspecten van de seksuele gerichtheid, en is dus ook een volslagen onwerkbaar criterium. Als het gaat om de bijkomende omstandigheden, dan hoort het – dus – alléén om die omstandigheden te gaan. Seksuele gerichtheid hoort daar buiten te staan. Het is mij overigens altijd al een raadsel geweest hoe seksuele gerichtheid iets kan zeggen over iemands levensbeschouwing, maar dat terzijde.

D66 pleit voor afschaffing van het enkele feit-criterium, en terecht. Net zo terecht als de tik op de vingers die Spidla Nederland heeft gegeven. Het feit dat we niet het enige land zijn dat zijn antidiscriminatiewetgeving niet geheel op de lijn heeft, doet daar niets aan af.

Arco Siemons is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?

Heeft u vragen?

Nogmaals: homoseksualiteit en discriminatie

Joost Kokje

+31 20 5313034

kokje@wieringa.nl

Arco Siemons, 5 februari 2008

Nogmaals: homoseksualiteit en discriminatie

Heeft u vragen?

Joost Kokje

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief