Inzage in de administratie van een failliet

Moet een curator inzage geven in of stukken verstrekken uit de administratie van de failliet aan bijvoorbeeld een partij die mogelijk de bestuurders aansprakelijk wil houden? Het is begrijpelijk dat dergelijke partijen dat zouden willen. Dankzij de administratie van failliet kunnen zij de gang van zaken vóór faillissement reconstrueren en mogelijk bewijs vergaren om zelf direct de bestuurder aansprakelijkheid te stellen.

Misschien lijkt het antwoord voor de hand te liggen. De curator is aangesteld door de rechtbank en zou daarom het algemene belang dienen. In dat kader is het vanzelfsprekend dat hij informatie verstrekt uit de administratie of in ieder geval daarin inzage geeft? Dat is echter een misvatting.

De curator is aangesteld om het belang van de gezamenlijke crediteuren van de failliet te dienen. Hij moet het actief te gelde maken en de opbrengst daarvan onder de crediteuren verdelen. Zijn salaris gaat echter ten koste van hetgeen onder de crediteuren wordt verdeeld. Elk uur dat de curator besteedt aan het verstrekken van informatie is een uur dat door de gezamenlijke crediteuren moet worden betaald. Het is begrijpelijk dat de curator daarom terughoudend is met het verstrekken van informatie.

Daarnaast heeft hij weinig belang bij het verstrekken van informatie uit of het inzage geven in de administratie van de failliet: mogelijk kunnen daardoor andere partijen zich verhalen op de bestuurders, waardoor de boedel zelf in zijn verhaal wordt benadeeld.

Betekent dit dat ook een individuele schuldeiser nimmer inzage kan krijgen in de administratie? Dat ook weer niet. Een dergelijke schuldeiser kan zich beroepen op art. 3:15j sub d van het Burgerlijk Wetboek. Volgens deze bepaling kunnen crediteuren openlegging van de administratie vorderen voor zover zij daar rechtstreeks en voldoende belang bij hebben. Daarbij dient te worden gedacht aan het geval dat een schuldeiser bewijs moet vergaren voor zijn vordering op de boedel, als bijvoorbeeld zijn vordering wordt betwist. Als hij echter zijn hoedanigheid van crediteur van de failliet gebruikt om informatie te verkrijgen om de bestuurders aan te spreken, dan dient de curator geen inzage te geven.

Voor potentiële schuldeisers van de bestuurders lijkt hieruit een les te kunnen worden getrokken. Zorg dat u ook uw eigen administratie op orde heeft en dat u kunt monitoren of een vennootschap nog aan haar verplichtingen kan voldoen. De norm om een bestuurder aansprakelijk te houden, namelijk dat de bestuurder had moeten weten dat de vennootschap namens wie hij de schulden aanging, deze schulden niet zou kunnen nakomen, is tamelijk duidelijk. Het aansprakelijk houden van een bestuurder lijkt daarom in eerste instantie haalbaar. In de praktijk is deze drempel toch aanzienlijk moeilijker te nemen aangezien de curator niet zomaar inzage in de administratie zal geven.

Maurits Richert is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied bedrijven in moeilijkheden.

Vragen?