Akkoord over maximering ontslagvergoeding (2)

Het was een tijd stil rondom het al dan niet bereikte akkoord over het maximeren van de ontslagvergoeding voor hogere inkomens, maar inmiddels is er weer volop beweging op dit vlak. Deze week werd bekend dat het tijdens het najaarsoverleg tussen de sociale partners bereikte akkoord heeft geleid tot een wetsvoorstel dat deze week is goedgekeurd door de ministerraad.

Het wetsvoorstel zelf is nu nog niet openbaar, pas bij de indiening bij de Tweede Kamer zal de volledige wetstekst en toelichting bekend gemaakt worden. Wel is duidelijk dat het wetsvoorstel ertoe strekt de door de kantonrechter toe te kennen vergoeding bij ontbinding van de arbeidsovereenkomst te maximeren op één jaarsalaris, indien dat salaris € 75.000,- of meer bedraagt. Het Burgerlijk Wetboek zal op dit punt worden aangepast.

Het praktisch belang van de wetswijziging valt nog te bezien. Omdat blijkens twee brieven van de Minister aan de Tweede Kamer wel contractueel mag worden afgeweken van de nieuwe bepaling, is de verwachting dat de meeste werknemers met een dergelijk inkomen een hogere ontslagvergoeding zullen bedingen in hun arbeidsovereenkomst. Bovendien mag ook in afspraken gemaakt in het kader van een sociaal plan of een collectief ontslag van de bepaling mogen worden afgeweken.

Verder heeft de kantonrechter ook nog een uitzonderingsmogelijkheid: afwijken van de maximering is mogelijk indien de limitering onaanvaardbaar is en er voldoende zwaarwegende argumenten zijn om een hogere vergoeding toe te kennen. Volgens de minister wordt daarbij gedacht aan situaties waarbij de werkgever de ontbinding te verwijten is of zich heeft misdragen, dan wel dat de positie van de werknemer op de arbeidsmarkt slecht is, waardoor een hogere vergoeding op haar plaats is (hetgeen met name voor oudere werknemers zal gelden). Dit wijkt op zich dan ook weinig af van het principe van de kantonrechtersformule, waarbij ook met al deze aspecten rekening wordt gehouden en bovendien ook wordt gekeken naar het daadwerkelijke inkomensverlies. Er is dan ook een reële kans dat kantonrechters regelmatig van deze uitzonderingsclausule gebruik zullen maken.

Hoewel een maximering wel degelijk een bepaalde categorie werknemers zal treffen, is vooralsnog de verwachting dat door zowel de mogelijkheid contractueel af te wijken van de maximering, als de uitzonderingsclausule, de uitwerking van deze maaregel op termijn geen grote veranderingen met zich zal brengen. Maar hoe het nieuwe wetsvoorstel precies zal uitpakken, dat blijft nog even afwachten. Wij houden u op de hoogte!

Fleur Costa Baiôa is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?