verzekeringsplicht werkgevers II

In mei vorig jaar schreef ik op deze blog over de aansprakelijkheid van werkgevers voor schade die hun werknemers lijden wanneer die werknemers voor hun werk deelnemen aan het verkeer.
De Hoge Raad had toen geoordeeld dat wie wel eens in het kader van zijn of haar werk de eigen auto gebruikte door – of op kosten van – de werkgever goed verzekerd diende te worden.

Hoewel de uitspraken duidelijk waren (alleen over de vraag wat nu onder een “behoorlijke” verzekering moest worden verstaan kon je eventueel nog met elkaar van inzicht verschillen) deed zich wel de vraag voor of (en zo ja waarom) alleen gemotoriseerde deelname aan het verkeer tot verzekeringsplicht voor de werkgever leidde.

Nee, zo heeft de Hoge Raad kort geleden beslist: ook de werknemer die in het kader van zijn of haar werkzaamheden aan het verkeer kan deelneemt als voetganger of fietser dient door de werkgever verzekerd te worden; doet die werkgever dat niet dan is deze aansprakelijk voor alle schade die de werknemer als gevolg van een eventueel verkeersongeluk lijdt.

Deze verzekeringsplicht geldt wanneer de werknemer voor zijn werk onderweg is, niet wanneer hij onderweg is naar zijn werk: tijdens woon-werkgverkeer opgelopen schade komt voor rekening van de werknemer zelf, daarover heeft de werknemer geen controle of zeggenschap.
Dit wordt anders wanneer dat woon-werkverkeer op verzoek van de werkgever wordt vericht met een voertuig van de werkgever, zo oordeelde de Hoge Raad een week later, vlak voor kerst. Ook kan er, zo bleek uit nog weer een ander oordeel van dezelfde datum een verzekeringsplicht(althans plicht tot vergoeding van gelden schade) gelden wanneer de werknemer op verzoek van de werkgever een dag ergens anders werkt dan gebruikelijk en onderweg naar dat andere filiaal een ongeluk krijgt (of: veroorzaakt!). Dat de werknemer in die laatste zaak slechts “zeer incidenteel”(kennelijk eenmalig)aan het verkeer deelnam ontsloeg de werkgever niet van zijn plicht voor een goede verzekering zorg te dragen.

Kortom: werkgevers dienen voor alle personeelsleden die ooit aan het verkeer deel zouden kunnen moeten nemen – denk ook aan het wegbrengen van een pakje, het posten van een brief of het doen van een boodschap – een goede schadeverzekering af te sluiten. Of hen daartoe financieel in staat stellen. Gezien de inhoud van de uitspraken zou ik er niet van uit gaan dat een al bestaande meer algemene onkostenvergoedingdie veel werknemers krijgen, nu achteraf kan worden aangewezen als middel om (nu ook) de premie van een dergelijke verzekering te dekken.

Vragen?