Nieuwe formule bij kennelijk onredelijk ontslag?

Eerder schreven we dat werknemers wier arbeidsovereenkomst wordt opgezegd – ook wanneer dit met een vergunning van het UWV-Werkbedrijf (voorheen CWI)gebeurt – zonder dat hen een beëindigingsvergoeding wordt geboden een kennelijk onredelijk ontslagprocedure kunnen starten om alsnog een financiële compensatie te verkrijgen.

De uitkomst van een degelijke procedure is een ware tombola: omdat voor de berekening van hoogte van de schadevergoeding in kennelijk onredelijk ontslagprocedures geen vaste formule wordt gehanteerd zoals wel bij ontbindingsprocedures het geval is, verschilt per gerecht en zelfs per rechter welke vergoeding wordt toegekend. Deze rechtsongelijkheid heeft zowel in de literatuur als in de rechtspraak tot veel kritiek geleid.

Het hof Den Haag heeft zich als eerste deze kritiek aangetrokken en met verschillende uitspraken in oktober 2008 (zie onze weblog van 20 oktober 2008) getracht rechtseenheid te creëren door een formule te lanceren voor het berekenen van de hoogte van de vergoeding die zou moeten worden toegekend. Deze formule houdt in dat de vergoeding gelijk moet zijn aan de vergoeding uit de kantonrechtersformule maar verminderd met 30%. Hierbij geldt wel dat wanneer deze 30% minder is dan één maandsalaris, de aftrek gelijk is aan één maandsalaris.

De grote vraag voor de rechtspraktijk was of andere Rechtbanken en Hoven deze nieuwe formule van het Hof Den Haag zouden gaan toepassen. Al snel bleek dat dit niet het geval was: Rechtbanken en Hoven bleken verdeeld over de formule. Inmiddels hebben drie Hoven- Amsterdam, ’s Hertogenbosch , en Leeuwarden– zich openlijk tegen deze formule gekeerd en zelf een nieuwe formule gelanceerd: de zogeheten XYZ-formule.

Deze XYZ-formule houdt in dat de hoogte van de schadevergoeding die de rechter vaststelt wordt bepaald aan de hand van: X (het aantal “gewogen” dienstjaren) maal Y (het laatstverdiende bruto maandsalaris) maal Z (de correctiefactor), waarbij de correctiefactor in principe niet hoger is dan 0,5. Alleen in (zeer) bijzondere gevallen kan de correctiefactor hoger uitkomen dan 0,5.

Kortom waar het Hof Den Haag 70% van de kantonrechters formule als uitgangspunt hanteert, nemen de Hoven Amsterdam, ’s Hertogenbosch en Leeuwarden 50% van de kantonrechtersformule als uitgangspunt. Het kan dus lonen om als rechtszoekende te bekijken bij welke rechtbank de zaak aanhangig wordt gemaakt.

In plaats van rechtseenheid zullen werknemers en werkgever nu gaan shoppen bij de verschillende Rechtbanken en Hoven. Het is dan ook wachten tot de Hoge Raad eindelijk uniformiteit zal brengen. Van de overheid hoeven we op dit punt -blijkens de eerder getoonde koudwatervrees om het ontslagrecht nu eens grondig te herzien- niets te verwachten.

Fleur Costa Baiôa is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?