Beroep op depositogarantiestelsel bij faillissement DSB

Eerder schreven wij over het aankomende faillissement van de DSB Bank. Op 19 oktober 2009 is de DSB bank na een korte periode van surseance in staat van faillissement verklaard.

Een hoop mensen hielden deposito’s aan bij de DSB. Deze mensen konden bij De Nederlandsche Bank (DNB) op grond van het depositogarantiestelsel hun vordering indienen tot een maximum van € 100.000. DNB had namelijk besloten tot het in werking stellen van het depositogarantiestelsel op grond van artikel 3:260 en volgende van de Wet op het financieel toezicht (Wft).

Inmiddels is er door diverse mensen geprocedeerd over hun beroep op dit depositogarantiestelsel. Eisers in één zo'n zaak waren twee echtgenoten die twee rekeningen aanhielden bij DSB. Zij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd. Echtgenoot A hield een eigen rekening aan; samen hielden zij een en/of-rekening aan. Op beide rekeningen stond nagenoeg € 100.000 en zij vorderden dan ook van DNB een bedrag van € 200.000. Zij legden hieraan ten grondslag artikel 19 van het Besluit bijzondere prudentiële maatregelen, beleggerscompensatie en depositogarantie Wft (Bbpm). Op grond van sub a van die bepaling hebben personen die op eigen naam deposito’s aanhouden, recht op voldoening van hun vordering. Op grond van sub b hebben personen die tezamen met een persoon als bedoeld in sub a op eigen naam al dan niet voor eigen rekening een deposito aanhielden, recht op voldoening van hun vordering.

DNB had besloten dat aan beide echtelieden tezamen € 150.000 kon worden uitgekeerd. Het maximale bedrag van € 100.000 voor echtgenoot A en 50% van de vordering uit hoofde van het en/of-deposito. Hierbij redeneerde DNB dat echtgenoot A reeds uit hoofde van het andere deposito al het maximumbedrag is gehonoreerd en dat echtgenoot B naar evenredigheid recht heeft op de helft van het bedrag.

Een en/of-rekening wordt veelal gebruikt met het oog op het creëren van een soepele regeling betreffende de beschikking over de rekening door beide echtelieden. Het zegt echter niets over het toepasselijke huwelijksgoederenregime. De en/of-rekening is derhalve geen uitdrukking van een gemeenschap van goederen. Als dat wel het geval was geweest, dan zou het echtpaar slechts € 100.000 hebben ontvangen, aangezien de gemeenschap daarmee het plafond al zou hebben bereikt.

Door deze constructie van twee rekeningen waarop de deposito’s van beide echtgenoten zijn geadministreerd, één op naam van echtgenoot A, één op naam van beide echtelieden, wordt eigenlijk al het plafond van € 100.000 doorbroken en lijkt dit al een uitbreiding van de dekking onder het depositogarantiestelsel. DNB heeft alsnog bij het en/of-deposito naar evenredigheid verdeeld en dit lijkt dus nog zelfs een zeer coulant besluit te zijn geweest. De rechtbank heeft DNB hierin gelijk gegeven, maar had zelfs nadeliger kunnen beslissen voor eisers.