icon

Einde aan de (verruiming van de) onmisbaarheid

In 2009 werd het onmisbaarheidscriterium bij ontslag verruimd. Doel van de regeling, zo stelde de minister destijds, was om het bedrijven iets meer mogelijkheden te geven om bij reorganisaties te bepalen wie zou worden ontslagen, en wie zou moeten worden behouden omdat deze voor de organisatie onmisbaar was. Bij de start van deze tijdelijke regeling schreven wij al dat wij die verruiming niet zo zagen, en dat we niet de indruk hadden dat dit nu veel ging uitmaken.

De regeling eindigt binnenkort, en de minister heeft aangegeven dat deze niet wordt verlengd. De regeling bleek inderdaad geen succes. Gedurende de looptijd van de regeling zijn 26.000 ontslagverzoeken ingediend, waarbij in 84 gevallen een beroep op de regeling werd gedaan – waarvan 27 werden gehonoreerd. Dat is uiteindelijk iets meer dan een promille. Om eerlijk te zijn: 32% van de aanvragen werd gehonoreerd, wat nog steeds niet veel is, maar wel een stuk beter oogt.

Maar serieus: de regeling is duidelijk geen succes geweest, zoals al wel duidelijk was bij de introductie ervan. De manier waarop de regeling werd toegepast onderstreepte dat een goede voorbereiding en beschrijving van functies een aanzienlijk beter resultaat oplevert, en er voor zorgt dat werknemers die voor een specifieke functie inderdaad onmisbaar zijn, behouden blijven.

We blijven uiteraard volgen of er nieuwe regelingen komen. De andere destijds geïntroduceerde regeling, de deeltijd WW, is wel degelijk een succes geweest.


Arco Siemons is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Heeft u vragen?

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
Einde aan de (verruiming van de) onmisbaarheid

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief