Victor Bouman, 18 juni 2013

Ruzie tussen webshopkeurmerken

U wist het misschien niet, maar er is een hevige strijd gaande tussen twee van de vele Nederlandse keurmerken voor webwinkels. De twee keurmerken, het in 2001 opgerichte Webshop Keurmerk en het van 2007 daterende Digikeur, vliegen elkaar met name in de haren over het gebruik van de term “webshop keurmerk”. Digikeur gebruikte tot voor kort deze woorden namelijk om haar product te omschrijven, een keurmerk voor webshops (terzijde: dat moet dan natuurlijk webshopkeurmerk zijn, dus zonder spatie), terwijl Webshop Keurmerk meent dat dit haar merknaam is en daarom niet door andere organisaties gebruikt mag worden.

Beide keurmerken dienen hetzelfde doel, namelijk de consument de zekerheid te bieden dat hij met een bonafide webwinkel te maken heeft. Winkels die een van beide keurmerken willen dragen dienen aan bepaalde voorwaarden te voldoen (die met name in het geval van Digikeur al wettelijk verplicht zijn, zoals het vermelden van het KvK-nummer op de website en het aanbieden van een bedenktijd van zeven dagen) en een soort contributie te betalen en mogen dan het logo van het keurmerk op hun website voeren.

De vete begon in 2011, toen Digikeur aan verschillende webwinkels een mailing stuurde en op haar site teksten plaatste waarin zij haar keurmerk aanprees als “het Webshop Keurmerk”. Op haar site stond ook de tekst “Digikeur vervangt het Webshop Keurmerk bij haar leden”. De rechter in kort geding vond toen dat er sprake was van misleiding en dat Digikeur poogde te profiteren van de bekendheid van het andere keurmerk. Zij oordeelde dan ook dat Digikeur al deze verwijzingen naar de concurrent diende te verwijderen. In een bodemprocedure wil Webshop Keurmerk nu graag van de rechter horen dat dit eveneens een inbreuk vormde op haar merkrecht – zij heeft namelijk een woord-beeldmerk (logo) geregistreerd waarin ook de tekst “Webshop Keurmerk” voorkomt. Sinds de uitspraak uit 2011 noemt Digikeur haar product niet meer een webshop keurmerk maar een “webwinkel keurmerk”.

De rechtbank oordeelt dat er geen sprake was van merkinbreuk. Digikeur gebruikte in de eerste plaats niet een gelijk teken (dat zou slechts het geval zijn als zij het hele logo van Webshop Keurmerk had gebruikt), maar alleen een deel van het teken, namelijk het tekstelement van dat logo. Merkinbreuk kan echter ook bestaan als een ander maar een deel van het merk van een ander gebruikt. Dat was hier weliswaar het geval, maar omdat dit tekstelement beschrijvend is voor de diensten waarvoor het merk is ingeschreven ontbreekt hier het onderscheidend vermogen en daarmee de mogelijkheid tot merkenrechtelijke bescherming. Anders gezegd: de woorden zijn als deel van het logo wel beschermd, maar als losstaande woorden niet. Dat is ook logisch, want anders zouden andere leveranciers van webshopkeurmerken hun product niet kunnen omschrijven of in ieder geval beperkt worden in hun mogelijkheden daartoe. Om die reden had het merkenbureau de inschrijving van het enkele woordmerk Webshop Keurmerk (dus zonder het plaatje zoals in het logo) eerder al geweigerd.

Digikeur mag haar product trouwens wel een webwinkel keurmerk noemen. Die woorden maken om dezelfde reden als hierboven geen inbreuk op het merk van gedaagde en wijken volgens de rechter voldoende af van “Webshop Keurmerk” en zijn dus niet misleidend. Wel is de bodemrechter het met de kortgedingrechter eens dat bovengenoemde uitingen in de mails en op de website van Digikeur misleidend waren. Ondanks dat er geen sprake was van merkinbreuk mag Digikeur de woorden dus toch niet in die context gebruiken. Zo heeft Webshop Keurmerk toch een beetje haar zin gekregen.

Vragen?