Wetsvoorstel Wet Continuïteit Ondernemingen II: het buitengerechtelijk akkoord

Eind 2012 is in het kader van het wetgevingsprogramma betreffende de herijking van het faillissementsrecht een aantal maatregelen aangekondigd om het reorganiserend vermogen van bedrijven te versterken (Kamerstukken II 2012-13, 29 911, nr. 74). Een van de maatregelen betreft de invoering van de mogelijkheid voor de rechtbank, om al vóór een mogelijk faillissement in stilte aan te wijzen wie zij zal aanstellen als curator. Het Wetsvoorstel Wet continuïteit ondernemingen I, waarin deze mogelijkheid tot ‘stille bewindvoering’ is opgenomen, kwam in een eerdere blog al even kort ter sprake.

Op 14 augustus 2014 is de opvolger van voornoemd wetsvoorstel ter consultatie gepubliceerd: het Wetsvoorstel Wet continuïteit ondernemingen II (hierna: ‘wetsvoorstel’) . Dit wetsvoorstel beoogt door aanpassing van de Faillissementswet een regeling in te voeren voor de totstandkoming van een dwangakkoord buiten faillissement.

Buitengerechtelijk akkoord
De voorgestelde regeling maakt het mogelijk dat herstructurering en sanering van schulden en aandelenverhoudingen plaats kan hebben buiten faillissement, op basis van een akkoord tussen de onderneming en haar schuldeisers en aandeelhouders. Indien het akkoord wordt ondersteund door een meerderheid van de schuldeisers en aandeelhouders, kan de rechter de schuldeisers en aandeelhouders die zich op onredelijke gronden tegen het akkoord verzetten dwingen tot medewerking. De rechter verklaart het akkoord dan algemeen verbindend. In de huidige wettelijke regeling bestaat een dergelijke mogelijkheid voor de rechter niet. Dit heeft tot gevolg dat een enkele schuldeiser de totstandkoming van een buitengerechtelijk akkoord van een onderneming met haar schuldeisers kan frustreren door niet met het akkoord in te stemmen.

Door de algemeen verbindendverklaring afhankelijk te maken van een rechterlijke toets, beoogt het voorstel te waarborgen dat enerzijds de sanering van de problematische schulden niet om willekeurige, onzakelijke of anderszins oneigenlijke redenen ten laste wordt gebracht van een minderheid van schuldeisers en aandeelhouders, terwijl anderzijds het initiatief voor het aanbieden van het akkoord en de regie bij het bereiken ervan zoveel mogelijk blijft liggen bij de onderneming.

Het bestuur van een onderneming, ongeacht de activiteiten die zij ontplooit alsmede de rechtsvorm waarin zij wordt gedreven, kan zelfstandig besluiten om een akkoord aan te bieden. Het bestuur behoeft daarvoor niet de goedkeuring van de algemene vergadering. Het wetsvoorstel regelt dat statutaire of andere regelingen van die strekking nietig zijn. De voorgestelde regeling geldt niet voor natuurlijke personen die geen zelfstandig beroep op bedrijf uitoefenen.

Bescherming financiers
De financiers die het akkoord financieren door het verstrekken van een noodkrediet worden in de voorgestelde regeling beschermd. Bij het verstrekken van een dergelijk krediet bedingen de kredietverstrekkers veelal de nodige zekerheden in de vorm van pand- en/of hypotheekrechten. Nu is het zo dat in geval van faillissement – na het verstrekken van het noodkrediet – de curator de verstrekking van deze zekerheden met een beroep op de faillissementspauliana ongedaan kan maken. Om terughoudendheid bij de financiers te voorkomen en het risico voor de kredietverstrekkers te beperken wordt in het wetsvoorstel aan de bestaande wettelijke regeling voor de faillissementspauliana een uitzondering toegevoegd. De curator kan zich – kort gezegd – niet op de pauliana beroepen in geval sprake is van financiering van een buitengerechtelijk akkoord.

Het wetsvoorstel ligt nog tot 14 november 2014 ter consultatie. Na sluiting van de consultatie zullen de reacties worden gepubliceerd. Daarna zal de minister, naar aanleiding van de ingediende reacties, beslissen over een definitief in te dienen wetsvoorstel.

Lonni Westland is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied bedrijven in moeilijkheden.

Vragen?