icon

Rotterdamse burgemeester mag huurwoning niet sluiten na drugsvondst

In een uitspraak van 6 oktober 2021 (ECLI:NL:RVS:2021:2243) heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State beslist dat de burgemeester van Rotterdam een huurwoning in Delfshaven niet mag sluiten nadat daar drugs waren gevonden.

Bevoegdheid burgemeester

De burgemeester is op grond van artikel 13b lid 1 van de Opiumwet bevoegd tot het opleggen van een last onder bestuursdwang als in een woning een middel als bedoeld in lijst I of lijst II, behorend bij de Opiumwet, wordt verkocht, afgeleverd of verstrekt dan wel daartoe aanwezig is. Gelet op de tekst van dit artikel beschikt de burgemeester bij de uitoefening van de in deze bepaling neergelegde bevoegdheid over beleidsruimte. Dit betekent dat het aan de burgemeester is om de betrokken belangen af te wegen bij zijn besluit om deze bevoegdheid te gebruiken.

Gemeentelijk beleid

Voor de invulling van deze beleidsruimte kunnen burgemeesters beleid opstellen. Uit bovengenoemde uitspraak volgt dat de burgemeester van Rotterdam ook een beleid heeft omtrent artikel 13b Opiumwet, namelijk de “Beleidslijn bestuurlijke handhaving artikel 13b Opiumwet Rotterdam 2019”. Ten tijde van het primaire besluit was een oudere versie nog van toepassing. Daarin was opgenomen dat een woning waarin voor de eerste maal een handelshoeveelheid verdovende middelen is aangetroffen in beginsel wordt gesloten, maar dat nadrukkelijk zal worden bezien of gelet op de feiten en omstandigheden met een waarschuwing kan worden volstaan. Op grond van artikel 4:84 Awb handelt een bestuursorgaan overeenkomstig de beleidsregel, tenzij dat voor een of meer belanghebbenden gevolgen zou hebben die wegens bijzondere omstandigheden onevenredig zijn in verhouding tot de met de beleidsegel te dienen doelen.

Volgens de bewoners had de burgemeester in dit geval moeten volstaan met een waarschuwing en is de sluiting van hun woning niet noodzakelijk en evenredig.

Noodzakelijkheid

Volgens de Afdeling dient in eerste plaats aan de hand van de ernst en omvang van de overtreding te worden beoordeeld in hoeverre sluiting van een woning noodzakelijk is ter bescherming van het woon- en leefklimaat bij de woning en het herstel van de openbare orde. In de woning was een handelshoeveelheid drugs aangetroffen. Met de sluiting wordt de bekendheid van een pand als drugspand weggenomen en wordt de loop naar het pand eruit gehaald, waarmee het pand aan het drugscircuit wordt onttrokken. In dit geval heeft de burgemeester zich volgens de Afdeling in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat er in of vanuit de woning drugshandel heeft plaatsgevonden. Daarmee wordt de noodzakelijkheid aangenomen.

Evenredigheid

Als sluiting van een woning in beginsel noodzakelijk wordt geacht, neemt dit niet weg dat de sluiting ook evenredig moet zijn. Daarbij spelen diverse omstandigheden een rol. Zo is de vraag of de rechthebbende een verwijt van de overtreding kan worden gemaakt relevant. Daarbij is van belang of hij op de hoogte was of op de hoogte kon zijn van de aanwezigheid van de aangetroffen drugs in zijn woning. Tevens is relevant of de betrokkene door sluiting van de woning op een zogenoemde zwarte lijst komt te staan bij een woningbouwcorporatie als gevolg waarvan hij voor een bepaalde duur geen nieuwe sociale huurwoning kan huren in de regio. Dit hoeft zich echter niet zonder meer tegen sluiting te verzetten. Ook kan de aanwezigheid van minderjarige kinderen en rol spelen, al is dit op zichzelf ook geen bijzondere omstandigheid op grond waarvan de burgemeester van een sluiting moet afzien.

Oordeel: sluiting onevenredig

In dit geval oordeelt de Afdeling dat de burgemeester niet in redelijkheid van zijn bevoegdheid tot sluiting van de woning gebruik heeft kunnen maken. Van belang daarbij is dat het gaat om een specifieke samenloop van omstandigheden, welke omstandigheden in samenhang bezien de sluiting van de woning in dit geval onevenredig maken: één van de bewoners treft geen verwijt van de overtreding, ze hebben aannemelijk gemaakt dat het zeer moeilijk is om vervangende woonruimte op de particuliere en sociale woningmarkt te vinden, terwijl één van de bewoners ziek is en zij twee minderjarige en schoolgaande kinderen hebben en daarnaast ontbinding van de huurovereenkomst en plaatsing op een zwarte lijst dreigt, waardoor de gevolgen van het sluiten van de woning verder strekken dan de sluiting voor zes maanden. Een waarschuwing zou daarom passender zijn geweest, aldus de Afdeling. Al met al kan de conclusie worden getrokken dat alleen meerdere omstandigheden tezamen ervoor kunnen zorgen dat de belangenafweging in het kader van artikel 13b Opiumwet in het voordeel van de bewoners uitvalt.

Heeft u vragen?

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
Rotterdamse burgemeester mag huurwoning niet sluiten na drugsvondst

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief