Ontslagstelsel op de schop (?)

Het kabinet is “toch nog onverwacht” gekomen met plannen voor ingrijpende wijzigingen in het ontslagrecht. De voorstellen worden op 27 juni as op de zgn participatietop besproken met werkgevers en vakbeweging. Na het vastlopen van besprekingen in de SER vorig jaar, en gezien de uitingen van regeringspartij PvdA werd hier eigenlijk niet meer op gerekend.
Hoe de plannen er exact uitzien is nog niet duidelijk, maar kennelijk wil het kabinet in ieder geval een einde maken aan de zogeheten kantonrechtersformule, die kantonrechters bij ontbindingen van arbeidsovereenkomsten toepassen. Werkgevers vinden de vergoedingen die uit deze formule voortvloeien nu te hoog.
De hoogte van de ontslagvergoeding dient volgens de plannen voortaan in de wet vast te worden gelegd. Ook wordt een maximum bepaald van – afhankelijk welke bron je raadpleegt – € 75.000 of € 90.000; voor oudere werknemers zal dit maximum (voorlopig) hoger zijn.

Een andere belangrijke wijziging die het kabinet voorstaat is dat voortaan iedere ontslagen werknemer recht op een beëindigingvergoeding zal hebben; nu kan alleen de kantonrechter deze toekennen, het CWI (de “andere ontslagroute”) kan dit niet.
Verder kunnen volgens het voorstel werkgevers die hun personeel scholing hebben aangeboden, de opleidingskosten voor een deel – gesproken wordt over 25% – in mindering brengen op de ontslagvergoeding. Dit is een wens van met name grote werkgevers die vaak (dure) sociale plannen afsluiten met vakbonden in het geval van ontslagronden bij reorganisaties. Op die manier zou de inzetbaarheid van werknemers op de arbeidsmarkt vergroot worden.
Ten slotte zouden in de toekomst vier in plaats van drie tijdelijke contracten aangeboden mogen worden zonder dat sprake wordt van een vast contract, maar zouden werknemers in hun vierde contract in aanmerking komen voor de beëindigingvergoeding.

Het zijn geen kleinigheden waar de regeringspartijen het over eens zijn geworden; met name voor werknemers met een hoger salaris en langer dienstverband kunnen de gevolgen zeer fors zijn. Niet zelden zullen dit oudere werknemers zijn. Aan de andere kant kan voor werkgevers het feit dat straks alle werknemers een vergoeding moet worden betaald in geval van ontslag evenzeer nadelig uitpakken.
De FNV heeft al laten weten tegen het voorstel gekant te zijn, werkgeversorganisaties lijken enthousiaster.

Voor de ontslagpraktijk kan dit voorstel grote gevolgen hebben. Of, zoals sommigen menen, de rol van de kantonrechter bij het beëindigen van arbeidsovereenkomsten zal zijn uitgespeeld staat natuurlijk nog te bezien, maar dat er, wanneer deze plannen daadwerkelijk wet worden veel zal veranderen staat wel vast.

Vanzelfsprekend zullen wij de ontwikkelingen volgen en u op de hoogte houden.

Vragen?