De kredietcrisis te lijf met werktijdverkorting

Werktijdverkorting is een instrument dat sinds jaren door de overheid wordt ingezet om bedrijven die door buitengewone situaties (die niet tot het normale bedrijfsrisico horen) tijdelijk minder werk hebben, de mogelijkheid te bieden de werktijd van hun werknemers te verkorten. Zo kan een werkgever een vergunning aanvragen voor werktijdvergunning in het geval van brand of overstroming. De regeling is in het verleden ook ingezet bij bijvoorbeeld de MKZ-crisis, de oorlog in Irak, de vuurwerkramp in Enschede en de vogelpestcrisis. Heeft een werkgever een vergunning verkregen dan kan de werkgever voor zijn werknemers voor de niet-gewekte uren een WW-uitkering aanvragen. De regeling is echter niet bedoeld voor, en ook niet toegesneden op een economische crisis.

De minister heeft in een brief aan de Tweede Kamer aangegeven dit wel wenselijk te vinden en heeft tijdelijk een “bijzondere regeling werktijdverkorting” in het leven geroepen om bedrijven te ondersteunen bij acuut omzetverlies door de kredietcrisis. De bijzondere regeling is bedoeld om een overreactie van bedrijven te voorkomen waardoor zouden vakmensen worden afgestoten die na korte tijd mogelijk weer hard nodig zijn wanneer de vraag weer aantrekt. De nieuwe regeling is aldus alleen bedoeld voor bedrijven die financieel “gezond” zijn, maar door de kredietcrisis in acute problemen zijn gekomen.

De voorwaarden voor de bijzondere werktijdverkorting sluiten daarbij aan: een werkgever komt pas in aanmerking voor werktijdverkorting op grond van de kredietcrisis wanneer de omzet in de twee maanden voorafgaand aan de aanvraag minimaal 30% is gedaald ten opzicht van de twee maanden daarvoor. Die omzetdaling moet voorts worden vergeleken met dezelfde periode van het jaar daarvoor. Daarbij moet de daling die in die periode in 2007 heeft plaatsgevonden ten minste 30% minder zijn dan de daling in die periode in 2008. De andere voorwaarden zijn te vinden op de website van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

De bijzondere werktijdverkorting geldt in beginsel voor zes weken en kan tot maximaal 24 weken worden verlengd. Het aantal werknemers dat per bedrijf onder de regeling kan worden gebracht wordt gerelateerd aan de omzetdaling. De werknemers blijven gedurende de werktijdverkorting in dienst bij de werkgever en ontvangen gewoon loon; de overheid betaalt de werkgever een bedrag gelijk aan de WW-uitkering.

Verder worden er mobiliteitscentra ingericht (met name in regio's waar het aantal ontslagen als gevolg van de kredietcrisis snel stijgt of bij bedrijven waar de economische terugval niet tijdelijk is) met de bedoeling om de werknemers die overbodig zijn met behulp van publieke en private partijen een plek in een ander bedrijf te bezorgen, en om werknemers te detacheren die door de werktijdverkorting tijdelijk thuis zitten.

Voor bedrijven die door de kredietcrisis acuut in zwaar weer zijn beland, biedt werktijdverkorting in ieder geval de mogelijkheid om niet overhaast tot ontslag over te gaan en te bekijken of en zo ja welke structurele maatregelen nodig zijn om het bedrijf de kredietcrisis te laten overleven.

De bijzondere regeling is tijdelijk opengesteld tot 1 januari 2009 of zoveel eerder als het aantal van 20.000 werknemers (in voltijd) waarvoor de werktijdverkorting is toegestaan is bereikt. Enige haast is dus geboden als een werkgever van de regeling gebruik wil maken.

Fleur Costa Baiôa is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?