Ontslag wegens zwaarlijvigheid?

Een werkgever vraagt ontbinding van de arbeidsovereenkomst met een grondwerker wegens een tamelijk bijzondere reden: de man is zó dik, dat hij niet meer in de door hem te graven kabelgoten past. Collega’s konden hem soms niet meer uit de net gegraven goot tillen. De man deed een afvalpoging, met enig succes, maar kwam vervolgens weer aan.
De werkgever meent dat het zo niet verder kan.

Hoe zou de rechter daarop beslissen?
We zullen het nooit weten, want de reden dat we over deze zaak vernemen is dat de krant vermeldt dat de man gisteren, op weg naar de zitting, voor het gerechtsgebouw in elkaar is gezakt en is overleden. De suggestie is dat de combinatie van stress en zwaarlijvigheid hem te veel is geworden.

Enige tijd geleden schreven we al eens over een te dikke scheepskok, die naar het oordeel van zijn werkgever een gevaar opleverde in de nauwe kombuis. De rechter die over dat verzoek oordeelde, vond niet alleen dat de arbeidsovereenkomst moest eindigen, maar ook dat dat aan de dikke man verwijtbaar was; had hij maar minder moeten eten.
We wezen toen al op het opvallende verschil in behandeling dat alcoholverslaafden ten deel valt: daarvan wordt tegenwoordig vrij standaard aangenomen dat alcoholverslaafden moeten worden bejegend als zieken. Eetverslaafden hebben de gevolgen van hun verslaving volgens de daar betrokken kantonrechter aan zich zelf te wijten…

Aan de andere kant valt voor een werkgever, die een werknemer niet of nauwelijks in kan zetten omdat hij te dik is (geworden) wel begrip op te brengen. Anders dan iemand motiveren af te vallen kan hij niet veel aan de situatie doen, maar wordt wel met de gevolgen geconfronteerd.

Het is dus om méér dan één reden triest dat de kantonrechter aan een beoordeling van dit verzoek niet kon toekomen.

Vragen?