De zieke werknemer

Zodra een werknemer zich ziek meldt en stelt daardoor niet te kunnen werken, moet worden beoordeeld of hij door die ziekte daadwerkelijk ongeschikt is voor zijn werk, oftewel arbeidsongeschikt.
Het beoordelen van arbeids(on)geschiktheid is voorbehouden aan de BIG-geregistreerde bedrijfsarts. De werkgever kan dit niet zelf doen.
Tijdens de periode van arbeidsongeschiktheid hebben werkgever en werknemer verplichtingen om de re-integratie zo goed mogelijk te laten verlopen. Ze moeten beiden meewerken aan het opstellen en uitvoeren van een re-integratieplan, de werknemer moet beschikbaar zijn voor de bedrijfsarts en de werkgever moet het loon doorbetalen. Omdat de werkgever de eindverantwoordelijkheid heeft voor het re-integratietraject, kan hij de loondoorbetaling opschorten als de werknemer zijn verplichtingen niet nakomt.

De kantonrechter in Enschede haalde bovenstaande regels nog eens aan in zijn uitspraak van november vorig jaar. Een werkneemster meldde zich ziek. Een week later had zij een gesprek met de verzuimconsulent van de arbodienst van haar werkgever. De consulent informeerde de werkgever dat de werkneemster niet arbeidsongeschikt was, waarop de werkgever de week die de werkneemster niet had gewerkt inhield op haar loon.

In kort geding vorderde de (inmiddels ex-)werkneemster uitbetaling van die week loon. De verzuimconsulent die de werkneemster had gekeurd, bleek geen gecertificeerde bedrijfsarts te zijn, waardoor haar arbeids(on)geschiktheid niet was komen vast te staan.
De kantonrechter oordeelde dat de gevolgen daarvan voor rekening en risico van werkgever kwamen, aangezien de werkgever verantwoordelijk is voor het handelen door haar arbodienst. Een van die gevolgen was dat de kantonrechter er vooralsnog vanuit ging dat de werkneemster wel arbeidsongeschikt was. De werkneemster hoefde dus niet eens een second opinion van een arts of het UWV te overleggen.

Subsidiair stelde de werkgever dat de werkneemster niet had meegewerkt aan haar re-integratie, omdat ze niet met haar werkgever in gesprek wilde gaan. Ook dat verweer werd door de kantonrechter verworpen. De werkgever had de werkneemster vóór haar bezoek aan de arbodienst voor een gesprek uitgenodigd, hetgeen de werkneemster had geweigerd. Volgens de kantonrechter is het gebruikelijk dat de werknemer eerst op spreekuur van de bedrijfsarts wordt uitgenodigd, die de mate van arbeidsongeschiktheid beoordeelt en eventueel of de werknemer in staat moet worden geacht een gesprek met de werkgever aan te gaan. Het feit dat de werkneemster niet met haar werkgever in gesprek wilde op het moment dat zij nog niet bij de bedrijfsarts was geweest, deed haar recht op loon dus niet vervallen.

De werkgever werd veroordeeld het loon alsnog te betalen inclusief wettelijke verhoging en wettelijke rente.

Maartje Oliemans-Ouwehand is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?