DNR 2011

De Nieuwe Regeling (DNR) is een eenduidige regeling die kan worden toegepast op overeenkomsten van opdracht aan adviseurs, in de praktijk veel gebruik voor overeenkomsten met architecten. De DNR, die in 2005 is vastgesteld, is onlangs herzien. Na enkele jaren gebruik van de DNR 2005 is gebleken dat wijzigingen nodig waren. De DNR 2011 is op 21 juli 2011 gedeponeerd ter griffie van de rechtbank Amsterdam. Wat is er nieuw in de DNR 2011?

Op een aantal plaatsen zijn bepalingen aangepast zodat deze beter aansluiten op de terminologie/systematiek van het Burgerlijk Wetboek. Dit geldt onder meer voor artikelen 1 (toerekenbare tekortkoming), 10 (onvoorziene omstandigheden), 13 (verzuimregeling), 33, 39 en 41 (consumentenbescherming). De adviseur vangt eerst aan met de uitvoering van een volgende fase van de opdracht na schriftelijke bevestiging van de opdrachtgever. Voorheen was de eis van schriftelijkheid niet gesteld. Deze bevestiging houdt tevens de goedkeuring van de voorgaande fasen in, tenzij deze uitdrukkelijk is onthouden. Naar analogie met artikel 4, derde lid, lijkt het niet onredelijk dat ook met een goedkeuring per email zou kunnen worden volstaan mits vaststaat dat deze is verzonden en ontvangen.

De bepalingen over schadevergoeding en omvang van de schadevergoeding zijn vrijwel volledig opnieuw geschreven. Inhoudelijk gezien is meer ruimte geboden aan de adviseur om ingeval van een tekortkoming deze te herstellen of de schade ervan te beperken of op te heffen. De opdrachtgever is verplicht deze gelegenheid te geven. Bij de schadevergoeding in geval van een overschrijding van de vertegenwoordigingsbevoegdheid wordt tevens rekening gehouden met de mate waarin de opdrachtgever door de gevolgen van de bevoegdheidsoverschrijding is gebaat. Voorts is voorzien in de keuze de te vergoeden schade per opdracht te beperken tot een bedrag gelijk aan de advieskosten met een maximum van € 1.000.000 of tot een bedrag gelijk aan driemaal de advieskosten met een maximum van € 2.500.000. In de opdracht kan natuurlijk altijd worden gekozen voor een van de DNR 2011 afwijkende beperking. Indien geen keuze worden gemaakt geldt het bedrag gelijk aan de advieskosten met een maximum van € 1.000.000

Tenslotte zijn verduidelijkingen doorgevoerd kennelijk op basis van geschillen die zich bij toepassing van de DNR 2005 hebben voorgedaan. Zo is bijvoorbeeld expliciet bepaald dat bij afrekening op grond van bestede tijd tevens reistijd kan worden berekend. Er is dus geen discussie meer mogelijk over de vraag waar het filenadeel ligt: bij de opdrachtgever.

Er is dus geen sprake van een ingrijpende herziening. Bij totstandkoming van de opdracht zullen wel enkele nieuwe keuzes moeten worden gemaakt. Indien een standaardmodel voor een opdracht wordt gehanteerd verdient het aanbeveling deze op de DNR 2011 te laten aansluiten.

Vragen?