Vakantie!

Bijna iedereen neemt in deze zomermaanden minsten een week vakantie, maar hoe komt een werknemer ook al weer aan zijn vakantie?

Uitgangspunt van de wettelijke vakantieregeling is dat een werknemer niet de bedongen arbeid hoeft te verrichten teneinde op die betreffende dagen of uren daaraan een eigen invulling te kunnen geven, waardoor hij van zijn vakantie kan genieten.

Een werknemer heeft jaarlijks minimaal recht op vier maal de overeengekomen arbeidsduur per week. Bij een full time dienstverband zijn dat 4 weken. Alle extra vakantiedagen waar een werknemer recht op heeft op grond van de individuele of collectieve arbeidsovereenkomst zijn bovenwettelijke vakantiedagen. Een werknemer kan zijn vakantiedagen opsparen voor een periode van vijf jaar. Wij schreven eerder over het wetsvoorstel tot verkorting van die periode naar anderhalf jaar.

Een werknemer bouwt vakantiedagen op voor elke dag dat hij loont ontvangt. Aangezien tijdens de vakantie het loon ook wordt doorbetaald, bouwt de werknemer zelfs tijdens zijn vakantie vakantiedagen op. Wij schreven in de hierboven aangehaald blog ook al over het voorstel tot verlenging van de periode waarin vakantie wordt opgebouwd tijdens ziekte.

De werkgever is verplicht de werknemer ieder jaar in de gelegenheid te stellen zijn minimale recht op vier maal de overeengekomen arbeidsduur per week aan vakantie op te nemen. De werkgever stelt het tijdstip van vakantie van de werknemer vast overeenkomstig de wensen van de werknemer, tenzij gewichtige redenen zich daartegen verzetten.

De werknemer dient zijn gewenste vakantiedagen schriftelijk aan de werkgever door te geven. De werkgever dient daar vervolgens binnen twee weken schriftelijk op te reageren. Doet de werkgever dat niet, dan staat de door de werknemer aangegeven vakantie vast. De werkgever kan binnen die twee weken de vakantie van de werknemer afwijzen op grond van gewichtige redenen. Een voorbeeld daarvan is een werknemer die in het hoogseizoen vakantie wenst op te nemen terwijl hij de enige werknemer is met specifieke benodigde kennis. De werkgever moet wel meedenkend zijn en een passende oplossing proberen te vinden voor de vakantiewensen van de werknemer. De werkgever heeft immers de verplichting om de werknemer in de gelegenheid te stellen zijn vakantie op te nemen. De werkgever heeft niet de verplichting de werknemer met vakantie te sturen.

Het komt steeds minder voor, maar een werkgever kan vaste perioden aanwijzen waarin zijn werknemers verplicht vakantie moeten opnemen. Het is mogelijk om in individuele en collectieve arbeidsovereenkomsten overeen te komen wanneer de werknemer met vakantie dient te gaan. De werknemer kan vakantie op andere dagen dan tijdens de vastgestelde periode niet afdwingen, tenzij de vakantieperiode slechts is overeengekomen met de ondernemingsraad. De werkgever dient de werknemer tijdig op de hoogte te stellen van de vaste vakantieperiode zodat de werknemer zijn vakantie voldoende kan voorbereiden. Als de werknemer onvoldoende vakantiedagen over heeft voor de vastgestelde periode, dan kan hij zich beschikbaar melden voor werk waardoor het loon toch wordt doorbetaald omdat hij niet kan werken door toedoen van de werkgever. In sectoren waar de vastgestelde vakantieperiode extreem lang duurt, kan van die loondoorbetalingsplicht worden afgeweken in individuele en collectieve arbeidsovereenkomsten.

In de bouw wordt bijvoorbeeld nog door veel werkgevers vastgehouden aan de “bouwvak”. De FNV heeft onlangs aangekondigd dat ze de bouwvak wil afschaffen. Officieel bestaat de bouwvak overigens niet meer, maar veel aannemers houden zich er toch nog aan. Juist nu in de winter de bouw weken lang stil heeft gelegen door de vorst, is het niet goed voor de sector om gedurende de zomer weer alles stil te leggen. Bovendien vindt er een verjonging van de bouwvakkers plaats. De moderne jonge werknemer is niet meer gediend van een vaste vakantieperiode, vooral niet als de partner ook (full time) werkt. Tweeverdieners moeten de vakantie nu eenmaal op elkaar kunnen afstemmen.

De arbeidsmarkt verandert en de regelgeving en arbeidsovereenkomsten veranderen mee. Vergeet niet dat Nederland pas sinds 1966 een wettelijk minimum aantal vakantiedagen kent.

Geniet van uw vakantie!

Maartje Oliemans-Ouwehand is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?