Overgang na faillissement

Nadat een bedrijf in staat van faillissement is verklaard, zal de curator als eerste kijken of het bedrijf kan worden voortgezet of overgenomen. Bij de overname van een failliet bedrijf zijn andere regels van toepassing dan bij een gewone overgang van onderneming. De rechten en plichten die de failliete werkgever jegens zijn werknemers had, gaan niet van rechtswege over op de verkrijger, de nieuwe werkgever. Dat kan natuurlijk wel door de curator worden bedongen. Er worden nieuwe arbeidsovereenkomsten met alle werknemers en de nieuwe werkgever gesloten. Dat betekent echter dat wanneer de (nieuwe) arbeidsovereenkomst met een werknemer die mee is overgegaan naar de nieuwe werkgever alsnog wordt ontbonden, zijn dienstjaren bij zijn voorgaande failliete werkgever niet meetellen bij de berekening van de ontbindingsvergoeding. De kantonrechter in Haarlem vond dat toch niet redelijk en paste er een mouw aan.

Een werknemer van een hotel ging na het faillissement van dat hotel werken bij de hotelketen die het failliete hotel had overgenomen. De werknemer werd als Hotel Manager aangesteld, maar hij streefde ernaar General Manager te worden. Zijn werkgever had echter aangegeven dat hij hem ongekwalificeerd achtte voor de functie van General Manager.

Nadat de hotelketen weer een ander hotel had overgenomen, werd onder alle werknemers een organogram verspreid waaruit de nieuwe indeling van de organisatie zou blijken. Daarin stond de functie van Hotel Manager als hoogst leidinggevende aangeduid, dus zonder General Manager boven zich. Echter, vijf dagen later werd de betreffende Hotel Manager verteld dat zijn functie zou komen te vervallen, dat er in plaats van hem een General Manager zou worden aangesteld en dat hij niet in aanmerking kwam voor die functie. De Hotel Manager werd geen andere functie aangeboden en de kantonrechter werd om ontbinding verzocht.

De kantonrechter was van oordeel dat de werkgever (de hotelketen) onzorgvuldig met de werknemer was omgegaan, door een organogram te verspreiden waarmee de werknemer valse hoop werd gegeven. Temeer nu de werknemer onnodig hard is geraakt door de plotselinge daarop volgende mededeling dat zijn functie was vervallen en dat hij niet in aanmerking kwam voor de functie van General Manager terwijl de werkgever wist dat hij die functie ambieerde.
Bij de berekening van de vergoeding kon ook volgens de kantonrechter geen rekening worden gehouden met de dienstjaren van de werknemer van voor het faillissement. Dat zou echter volgens de kantonrechter tot een onbillijke uitkomst leiden, zelfs met een correctiefactor van C=2 (waarbij de uitkomst, gebaseerd op het aantal gewogen dienstjaren wordt vermenigvuldigd met het maandsalaris, nogmaals wordt vermenigvuldigd met 2).
Om die reden kende de kantonrechter een ontbindingsvergoeding toe, berekend met een correctiefactor C=2,5. Op die manier werd de werknemer niet alleen gecompenseerd voor het onzorgvuldig handelen van zijn werkgever, maar tevens voor het feit dat hij zich al voor het faillissement voor feitelijk hetzelfde bedrijf had ingezet.

De uitspraak is gepubliceerd in JAR 2010, 222

Maartje Oliemans-Ouwehand is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied bedrijven in moeilijkheden.

Vragen?