Financiële onuitvoerbaarheid blokkeert wijzigingsbevoegdheid bestemmingsplan

Als de gemeenteraad in het nieuwe bestemmingsplan een wijzigingsbevoegdheid heeft opgenomen die financieel onuitvoerbaar is, leidt dat tot vernietiging van het (betreffende gedeelte) van het bestemmingsplan. Dit is vaste jurisprudentie en blijkt nog eens uit een uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State van 13 maart jongstleden.

In deze uitspraak heeft de gemeenteraad van de gemeente Tiel een bestemmingsplan vastgesteld met daarin een bevoegdheid om de bestemming van een bepaald perceel te wijzigen. Concreet kunnen burgemeester en wethouders het plan ter plaatse van de aanduiding “wro-zone – wijzigingsgebied 4” wijzigen in de bestemmingen “Wonen” en “Tuin” met (onder meer) de voorwaarde dat maximaal één woning is toegestaan.

Appellante stelt dat de wijzigingsbevoegdheid ten onrechte is beperkt tot het oprichten van één woning. Daartoe betoogt appellante onder meer dat is erkend dat de wijzigingsbevoegdheid financieel-economisch niet uitvoerbaar is omdat de kosten van het slopen van het bestaande bedrijf, sanering van de grond van het perceel en de bouw van een woning hogere kosten met zich zouden brengen dan de na wijziging toegestane woning op zal brengen.

De Afdeling stelt voorop dat het ontbreken van nauwkeurig inzicht in de financieel-economische uitvoerbaarheid van mogelijke wijzigingen in het bestemmingsplan ten tijde van het vaststellen van dat plan niet aan het opnemen van een wijzigingsbevoegdheid in de weg behoeft te staan. In dit geval is door appellante middels een advies inzicht verschaft in de financieel-economische uitvoerbaarheid van het plan waarin staat vermeld dat de bestemming na toepassing van de wijzigingsbevoegdheid enkel met een verlies van meer dan € 870.000,00 kan worden verwezenlijkt. De juistheid en volledigheid van het advies zijn niet door de gemeenteraad bestreden.

De Afdeling oordeelt vervolgens dat gelet op de hoogte van dit bedrag niet is gebleken dat bedoelde wijzigingsbevoegdheid financieel-economisch uitvoerbaar is. De gemeenteraad heeft zich hiertegen verweerd met de stelling dat niet is uit te sluiten dat een initiatiefnemer in de toekomst bereid is verlieslatend te investeren. De Afdeling schuift dit argument terzijde nu de gemeenteraad niet heeft onderbouwd dat die stelling mede gelet op de omvang van het te lijden verlies als realistisch en aannemelijk kan worden beschouwd.

De Afdeling komt tot het oordeel dat de wijzigingsbevoegdheid niet strekt ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening nu niet voorzien is in een reële bestemming na wijziging. Het beroep is dan ook gegrond en de Afdeling vernietigt het bestemmingsplan.

Yordy Soffner is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied handel- en ondernemingsrecht.

Vragen?