Personeelsfeestjes: oppassen

De vraag doet zich vaker voor: is een personeelsfeestje werk? Dat lijkt een rare vraag maar hij is wel serieus: als het werk is, is sprake van mogelijke aansprakelijkheid van de werkgever. Die aansprakelijkheid doet zich met name voor op twee terreinen: aansprakelijkheid voor bedrijfsongevallen, en aansprakelijkheid van de werkgever voor het gedrag van werknemers.

Aansprakelijkheid voor ongevallen gaat om de vraag of de werkgever voldoende veiligheidsmaatregelen heeft getroffen om een veilige werkomgeving te garanderen. Overkomt een werknemer een ongeluk tijdens een bedrijfsfeest, dan is dus de vraag of de werkgever dat ongeval had moeten/kunnen voorkomen. Gekke dingen doen zich daarbij voor: letsel tijdens een rally, een grote golf bij het zwemmen, een blauwe plek van het paintballen. De leukere bedrijfsuitjes zijn helaas niet altijd de veiligste. Als echter het evenement goed is georganiseerd zal het met de aansprakelijkheid -althans voor de werkgever – meestal wel meevallen.

Nog gekker kan het worden als personeel geen schade oploopt, maar veroorzaakt. Ook daar zijn verschillende voorbeelden van, van misdraging tot brandstichting. Dat laatste deed zich voor in een zaak waarover de Hoge Raad onlangs uitspraak heeft gedaan. Een personeelsfeestje eindigde met een barbecue waarbij personeelsleden op een gegeven moment lampolie op het vuur gooiden, met als gevolg dat het etablissement afbrandde. Schade: ruim vijf miljoen euro. Omdat de brandstichtende werknemers dat geld natuurlijk niet hebben probeert de verzekeraar dat nu bij de werkgever te halen. Die is slechts aansprakelijk als er, kort gezegd, een functioneel verband met het werk bestaat. Anders gezegd: de gedraging van de werknemer moet passen in het dienstverband; het dienstverband moet de kans op die gedraging in relevante mate vergroten.

Je zou zeggen dat dat zich hier niet voor deed, maar de Hoge Raad oordeelt daar anders over. De groep trad als eenheid op, het was een personeelsfeest en als zodanig in het belang van de saamhorigheid binnen het bedrijf, en de directeur-grootaandeelhouder (die aanwezig was) had niets gedaan om het gedrag te voorkomen. Dat laatste is overigens een vreemd argument; ik zie niet direct hoe zijn gedrag het vuurtje stoken nu meer of minder werkgerelateerd maakt. Hoe dat echter ook zij, de Hoge Raad nam wel degelijk verband aan met het werk. De aansprakelijkheid is daarmee nog niet direct gegeven (daarover wordt doorgeprocedeerd), maar de mogelijkheid ertoe wel.

De uitspraak sluit overigens wel aan bij recente jurisprudentie over bijvoorbeeld fraude door werknemers. Als die fraude ligt op het terrein van het normale werk, zal het verband met het werk snel worden aangenomen, en daarmee de aansprakelijkheid van de werkgever.
Wat is daartegen te doen? Niet veel, anders dan het zich hier bewust van zijn, ook op minder voor de hand liggende momenten en terreinen toezicht uitoefenen, en vooral ook de polis van de aansprakelijkheidsverzekering nog eens goed doorlezen.

Arco Siemons is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?