Parafering kan in principe worden gelijkgesteld met ondertekening

Vaak doet zich de vraag voor wat de “waarde” is van de handtekening onder een geschrift en wat de bewijskracht van een specifiek geschrift is. De hoofdregel is dat geschriften die geen akten zijn, feitelijk gegevens opleveren ten aanzien waarvan de rechter vrij is de inhoud te waarderen.

Voor zogeheten akten – ondertekende geschriften bestemd om tot bewijs te dienen – maakt de wet een onderscheid tussen onderhandse akten en authentieke akten. Die laatste worden opgemaakt door een bevoegd ambtenaar die in de akte blijk geeft van eigen verrichtingen op waarnemingen. Onderhandse akten zijn alle akten die niet authentiek zijn, dus in feite elk standaard contract dat niet in een notariële akten is neergelegd. De wet bepaalt ook dat beide akten een verschillende bewijskracht hebben.

Wat als een onderhandse akte nou niet is ondertekend (wat de wet wel voorschrijft) maar wel is geparafeerd.

De Hoge Raad heeft duidelijk gemaakt dat er geen juridisch onderscheid tussen een handtekening en een parafering wordt gemaakt want oordeelt:

“Een geparafeerd geschrift kan gelden als een ondertekend geschrift in de zin van art. 156 lid 1 Rv indien de paraaf de desbetreffende persoon in voldoende mate individualiseert. De omstandigheid dat de persoon die de paraaf of handtekening plaatst de taal waarin het geschrift is opgesteld niet machtig is, staat daaraan niet in de weg. Het hof, dat op beide punten van het tegendeel is uitgegaan, heeft dus van een onjuiste rechtsopvatting blijk gegeven.”

Dit oordeel kan als volgt worden verklaard. Een ondertekening bevat de elementen dat er sprake is van letter- of taaltekens waarmee iemand beoogt haar of zijn naam aan te duiden zoals dat gewoonlijk wordt gedaan of zich anderszins te individualiseren zoals dat gewoonlijk wordt gedaan (zie bijvoorbeeld Pitlo/Hidma & Rutgers, a.w. nr. 56 of Veegens-Wiersma, a.w. nr. 21). Aan die eis voldoet een paraaf en een ook een handtekening. Bovendien hebben beide hetzelfde doel: degene die parafeert of ondertekent wenst daarmee blijk te geven van instemming met de inhoud.

De Hoge Raad geeft wel aan dat de paraaf de desbetreffende persoon in voldoende mate moet individualiseren. Een kruisje of rondje is dus niet voldoende.

Sabine Hirdes is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied contracten.

Vragen?

Heeft u vragen?

Parafering kan in principe worden gelijkgesteld met ondertekening

Stephan van de Kant

+31 20 5313085

vandekant@wieringa.nl

Sabine Hirdes, 1 maart 2013

Parafering kan in principe worden gelijkgesteld met ondertekening

Heeft u vragen?

Stephan van de Kant

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief